Առակը խրատական բնույթի փոքրածավալ գեղարվեստական
ստեղծագործություն է: Առաջացել է ժողովրդական
բանահյուսության մեջ, հետո սկսել է մշակվել առակագիր
գրողների կողմից:
Առակներում հանդես են գալիս ինչպես մարդիկ, այնպես էլ
կենդանիներ, բույսեր...: Նրանց միջոցով ծաղրվում են
մարդկային վատ սովորույթները, գովաբանվում
առաքինությունները: Այլաբանորեն գործածվելով` շատ
կենդանիներ վերածվել են խորհրդանիշների, օրինակ առյուծը`
քաջության, հզորության, աղվեսը` խորմանկության, էշը`
հիմարության....
Ամենահին առկագիրը եղել է հույն Եզոպոսը: Նշանավոր
առակգիրներ են Մխիթար Գոշը, Վարդան Այգեկցին, ֆրանսիացի
Լաֆոնտենը, ռուս Իվան Կռիլով...